Whangarei

Woensdag 10 vertrokken we van Paihia naar whangarei. Eerst even naar de watervallen vlakbij Hurare maar die vielen tegen ,zoals zoveel watervallen omdat er nog niet voldoende regen gevallen is. Goed daarna verder van de oostkust dwars over naar dode westkust en vandaar naar het waipouaforest alwaar de grote kauribomen stonden. En inderdaad indrukwekkend zo dik hebben we nog. Nooit een boom gezien. De eerste tane mahuta de oudste van het woud zo'n 2000 jaar oud, daarna naar de vader van het woud ook net zo dik en vervolgens de vier zusters, die lijken uit een stam te zijn gegroeid, zo vlak naast elkaar staan ze . Een kauriboom gaat eerst tientallen meters omhoog qua stam en vormt dan pas een kroon met twijgen en bladeren. Prachtig allemaal. Maar goed voort gingen wij weer en nu naar whangarei.
We kwamen terecht in een soort b en b met gemeenschappelijke kamer en keuken. Aldaar het stadje verkend dat viel tegen ok het restaurant aam de haven stelde niet veel voor en uiteindelijk kwamen we terecht in een brasserie die heerlijke gurnard een soort dikke paling in de frituur gebakken presenteerde terwijl het tvscherm een rugbywedstrijd uitzond. Heerlijk geslapen en de volgende dag donderdag 11 maakten wij ons op voor een wandeling na het ontbijt . De weg oversteken en dan naar de rivier en natuurlijk nooit vlak maar constant stijgend de rivier volgend naar een ander bos alwaar een canopywalk gemaakt was hoog tussen de kauribomen. Daarna werd het weer somberder, regenwolken en we deden een kleine art-tour eerst erg leuk bij de haven in twee etablissementen, daarna naar een soort kunstenaarscentrum en dat viel erg tegen, nauwelijks kunstenaars aanwezig, shop was redelijk. Daarna op weg. Naar de zon en we reden naar de kust zelf naar tutikakka. Prachtig terras aan de haven in de zon , nou doet u maar een roseetje en een salade erbij. Goed na uren moesten we wel weg en met een klein rondje oa via manapouri en sandbay ohhhh wat mooi keerden we we terug in whangarei. De avond besloten met een kleine Thaise maaltijd. De serveersters in gouden jurken. Na een kleine film met hoog dramatisch gehalte sliepen wij als rozen.
En toen werd het vrijdag. De twaalfde. Afscheid nemen van family Pilgrim in whangarei na ook nog even de was ( de laatste) te hebben gedaan in de landromate togen wij op weg naar Auckland ons laatste station in NZ. Koffie aan de beach in Ruakaka een plaatsje aan Bream Bay , een prachtig groot zandstrand , en we kozen de toeristische route langs de westkant en langs Kapara Inlet ook weer prachtige vergezichten en erg mooie kleuren. Toen we aan de lunch toe waren tegen enen brak er helaas een flinke bui los en verder konden we ook geen zitplaats vinden , dus het kwam er van dat we een doodlopende weg indraaiden en vervolgens onze lunch (doggybag van de thai ) achterop de kofferdeksel staand nuttigden. Hoera ook weer simpel. Voort ging het naar Auckland we vonden de weg in een keer en het hotel bleek inderdaad erg Downtown en vlakbij de ferryterminal te zijn alleen zitten we nu wel op de 21e verdieping. Wat een overgang , we waren zo gewend aan allemaal een of hooguit tweeverdiepingen huizen. Koffie aan de haven en free wifi , dus vandaar . Dikke kus Celine en Philip